ประวัตส่วนตัว

ประวัติส่วนตัว

ชื่อ-สกุล : นาย เอกนรินทร์ ศิริสถิตย์

ชื่อเล่น : หนุ่ม

เกิดวันที่ : 3 ตุลาคม พ.ศ. 2530

อายุ : 22

น้ำหนัก : 60

ส่วนสูง : 171

ที่อยู่ปัจจุบัน: 222-223 scp อพาทเม้นท์ จรัลสนทวงศ์ 57 แขวงบางบำหรุ เขตบางพลัด กทม

รหัสนักศึกษา : 49132792060

E-mail : nanoom_2060@hotmail.com

: u49132792060@hotmail.com

: u49132792960@gmail.com

การศึกษาปัจจุบัน : มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต คณะวิทยาการจัดการ โปรแกรมบริหารธุรกิจ สาขา คอมพิวเตอร์ธุรกิจ

เวลาว่าง : อ่านหนังสือ นวนิยาย เล่น Internet
ความสามารถพิเศษ: ร้องเพลง เล่นกีต้าร์ แต่งเพลง

คติพจน์ : ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ

คามรู้สึกดีดี

• ความรู้สึกต่อการเรียนวิชาเตรียมฝึกประสบการณ์ชีวิต
  

ทำให้ผมได้รู้ว่า การเรียน วิชานี้ เป็นอย่างไร การฝึกงานมิไช่เตรียมฝึกอย่างเดียว แต่ได้มีการ แต่งกายที่ เข้มงวด แต่งกายต้องถูกกฎระเบียบทุกครั้ง เมื่อเข้าเรียน ก็เพราะมีอาจารย์ที่ดี คอยแนะนำ แนวทางไปทางที่ถูกที่ควร ได้ความรับผิดชอบหน้าที่ต่องานที่ได้รับและต้องทำให้สำเร็จ และความสมาคคีในกลุ่ม

มีการวางแผน การแบ่งงาน การทำงานเป็นขั้นตอน แล้วลงมือทำได้อย่างสมบูรณ์ การลงความคิด ถึงแม้ความคิดบางคนอาจจะไม่ตรงกัน แต่เราก็ถือคติยอมรับความคิดเห็นที่ดีที่สุด

ร่วมงาน ก็เป็นไปอย่างสนุก การสอนก็ยังสนุกแต่สนุกในทางได้ความรู้ วิชานี้ไม่ได้ฝึกเราทำงานอย่างเดียว สอนให้เรารู้ว่าการทำงานข้างนอกรั้วมหาวิทยาลัย เป็นอย่างไง ฝึกให้เราคิด ฝึกให้เราทำ อนาคตไม่ใช่อยู่ที่ตัวใครแต่อยู่ที่ตัวเรา ว่าเราจะวางแผนใช้ชืวิต เพื่ออนาคตที่ดีได้อย่างไร

เปลวเทียนทั้ง 4

• เปลวเทียนทั้ง 4 เล่ม ค่อยๆ พลิ้วไหวไปอย่างช้าๆ บรรยากาศรอบข้าง ช่างแผ่วเบายิ่งนัก หากเราเงี่ยหูฟัง จะได้ยินเทียนทั้งสี่สนทนากัน... เทียนเล่มแรกเอ่ย "ฉันคือ สันติภาพ น่าเศร้าเหลือเกิน ทุกวันนี้ ไม่มีใครอยากให้ฉัน สว่างไสว" แสงของ "สันติภาพ" ค่อยๆ ริบหรี่ และ ดับไป เทียนเล่มที่สอง เอ่ย "ฉันคือ ศรัทธา น่าเศร้าหนักหนา ทุกวันนี้ ไม่มีใครต้องการ" แสงของ "ศรัทธา" ค่อยๆ ริบหรี่ และ ดับไป เสียงเอ่ยขึ้นมาอย่างเศร้าใจ เทียนเล่มที่สาม กล่าว "ฉันคือ ความรัก ฉันไม่เข้มแข็งพอ ที่จะส่องสว่างต่อไป" "ผู้คนเพิกเฉยและไม่เห็นค่าของฉัน แม้แต่คนใกล้ชิด พวกเขายังไม่คิดจะเติมรักให้แก่กัน" ว่าดังนั้น พลัน "ความรัก" ก็ดับไป ไม่ช้าไม่นาน...เด็กน้อยคนหนึ่งได้เดินเข้ามา เมื่อพบเทียนสามเล่มดับไป เขาเริ่มร่ำไห้และหลั่งน้ำตา "ทำไมพวกเธอถึงดับไป พวกเธอต้องสว่างไสวตราบนิรันดร์ไม่ใช่หรือ" ทันใด เทียนเล่มที่สี่ กระซิบอย่างแผ่วเบา "อย่ากลัวไปเลยหนูน้อย ตัวฉันนี้คือ ความหวัง ตราบใดที่ฉันยังส่องสว่างอยู่ได้ เทียนสามเล่มนั้น จะกลับมาไม่ช้านาน" เด็กชายตัวน้อย ตาเป็นประกายด้วยความปิติ สองมือนั้นค่อยๆ จุด "เทียนแห่งความหวัง" พร้อมกันกับเทียนอีกสามเล่ม อย่าปล่อยให้ "แสงแห่งความหวัง" ในชีวิตเราดับไป ไม่ว่าสิ่งต่างๆ จะเลวร้ายหรือแย่สักแค่ไหน เมื่อเรามี ความหวัง แล้วไซร้...... สันติภาพ ศรัทธา และ ความรัก ก็จะส่องสว่างอยู่ในตัวเราเสมอ.